Jan Dagobard Edler von Maikowski, dnia 1 lipca 2016 r.
Niniejszym obwieszcza się wszystkim i każdemu z osobna, iż Monarchia Austro-Węgierska kończy swą dotychczasową działalność ze względu na rozległe problemy jakie nią targają. Utrata potężnego dziedzictwa narodowego jakim były efekty pracy wielu zacnych obywateli austro-węgierskich stanowi główne podłoże kryzysu, który pokonał Monarchię Habsburską. Cesarz i Król Leopold August opuścił kraj w potrzebie za co zasługuje na wieczne potępienie nie tylko ze strony obywateli, ale także historii i Boga. Dawna chwała i motywacja przeminęły z wiatrem. Liczne próby odbudowy trwające niemal dwa lata nie powiodły się. Nie chcę zatem oszukiwać siebie i mieszkańców, że jest jeszcze promyk nadziei. Nadzieja niestety zgasła wraz z odejściem ostatnich obywateli Monarchii ze mną włącznie.
Pragnę więc z tego miejsca przeprosić wszystkich, którym obiecywałem restaurację Austro-Węgier. Misja, której się podjąłem wraz z garstką przyjaciół była widocznie zbyt trudna by ją zrealizować. Dziękuje wszystkim, którzy starali się wspomóc Monarchię Austro-Węgierską w procesie restauracji. Dziękuje obywatelom Monarchii, zagranicznym przyjaciołom oraz ludziom dobrej woli, którzy we własnych krajach publiczne wyrażali swą sympatię do Państwa Habsburgów. Dziękuje przede wszystkim tym, których już z nami nie ma, starym obywatelom i Monarsze Franzowi Josefowi II, którzy wykreowali potęgę naszej wirtualnej Ojczyzny. Wszystkim tym, którzy przez ponad 11 lat tworzyli to wspaniałe społeczeństwo jakim była Monarchia Austro-Węgierska.
Pragnę również poinformować, iż wszelkie twory nawiązujące do niegdysiejszej Naddunajskiej Monarchii, które tworzone są przez osoby nie posiadające austro-węgierskiego obywatelstwa, nie są kontynuacjami państwowości Austro-Węgier. Zaś uzurpowanie sobie austro-węgierskiej tytulatury przez osoby do tego nieupoważnione stanowi jawną zniewagę i powinno spotkać się z publiczną naganą. Wszelkie szczegóły dotyczące zakończenia działalności Monarchii Austro-Węgierskiej zostaną omówione na Kongresie Państw Kontynentu Wschodniego.
Z ostatnim pozdrowieniem,
(-) Jan Dagobard Edler von Maikowski